پروتز پارسیل (دندان مصنوعی جزئی) | جایگزینی دندان از دست رفته

دندان مصنوعی جزئی چیست؟

از دست دادن یک یا چند دندان نه‌تنها ظاهر لبخند را تحت تأثیر قرار می‌دهد، بلکه می‌تواند باعث مشکلاتی در جویدن، صحبت کردن و حتی سلامت کلی دهان شود. یکی از روش‌های رایج و مقرون‌به‌صرفه برای جبران این کمبود، استفاده از دندان مصنوعی جزئی که با نام های پروتز پارسیل، دندان مصنوعی تکه‌ای، پروتز دندان متحرک جزئی و پارسیل دندانی نیز شناخته می شود. این پروتزها نوعی دندان مصنوعی متحرک هستند که تنها جای خالی دندان‌های از دست‌رفته را پر می‌کنند و بر خلاف دندان مصنوعی کامل، تمامی قوس دندانی را نمی‌پوشانند.

پروتز پارسیل به کمک دندان‌های باقی‌مانده و ساختاری که بر روی لثه قرار می‌گیرد، ثبات پیدا می‌کند و علاوه بر بازگرداندن زیبایی لبخند، عملکرد طبیعی جویدن و تکلم را نیز به بیمار برمی‌گرداند. این روش درمانی برای افرادی که امکان انجام ایمپلنت یا بریج را ندارند، یک انتخاب بسیار مناسب به شمار می‌آید. همچنین تنوع در انواع پروتز پارسیل – از مدل‌های آکریلی ساده گرفته تا نوع فلزی و انعطاف‌پذیر – باعث شده است که بیماران بر اساس شرایط دهانی، سلیقه و بودجه خود بتوانند بهترین گزینه را انتخاب کنند.

با توجه به اهمیت جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته و تأثیر آن بر سلامت دهان و فک، در این مقاله به بررسی کامل انواع پروتز پارسیل، مزایا و معایب آن، مراحل ساخت و مراقبت‌های لازم خواهیم پرداخت تا دید روشنی برای انتخاب مناسب‌ترین روش درمانی در اختیار شما قرار گیرد.

قیمت دندان مصنوعی جزئی در کلینیک دندانپزشکی نیاز

 

انواع پروتز پارسیل

انواع پروتز پارسیل

پروتزهای پارسیل با توجه به جنس، ساختار و روش استفاده به چند دسته تقسیم می‌شوند. هر نوع ویژگی‌ها، مزایا و محدودیت‌های خاص خودش را دارد و انتخاب بهترین گزینه به شرایط دهان، بودجه و انتظارات بیمار بستگی دارد.

۱. پروتز پارسیل آکریلی (Acrylic Partial Denture)

این نوع از پروتز از جنس رزین آکریلیک ساخته می‌شود و به‌عنوان یکی از ساده‌ترین و مقرون‌به‌صرفه‌ترین مدل‌ها شناخته می‌شود.

مزایا:

  • هزینه پایین‌تر نسبت به سایر انواع
  • ساخت سریع و آسان
  • امکان استفاده به‌عنوان پروتز موقت

معایب:

  • استحکام کمتر در مقایسه با پروتز فلزی
  • ضخامت بیشتر و احساس حجیم بودن در دهان
  • احتمال شکستگی یا ترک‌خوردگی در طول زمان

۲. پروتز پارسیل فلزی (Cast Partial Denture)

این نوع پروتز دارای اسکلت فلزی (معمولاً از کروم-کبالت) بوده و روی آن آکریل و دندان‌های مصنوعی قرار می‌گیرند.

مزایا:

  • استحکام و دوام بسیار بالا
  • راحتی بیشتر در استفاده طولانی‌مدت
  • طراحی دقیق‌تر و ظریف‌تر نسبت به آکریلی

معایب:

  • هزینه بالاتر نسبت به مدل آکریلی
  • نیاز به زمان بیشتر برای ساخت
  • قلاب‌های فلزی ممکن است از نظر زیبایی کمی به چشم بیایند

۳. پروتز پارسیل انعطاف‌پذیر (Flexible Partial Denture)

این مدل از جنس مواد نایلونی یا ترموپلاستیک ساخته می‌شود و به‌دلیل انعطاف‌پذیری بالا، بسیار محبوب است.

مزایا:

  • سبک و راحت
  • بدون قلاب فلزی و کاملاً طبیعی‌تر از نظر زیبایی
  • مناسب برای افرادی که به فلز یا آکریل حساسیت دارند

معایب:

  • تعمیر یا اصلاح سخت‌تر نسبت به مدل فلزی یا آکریلی
  • هزینه بیشتر از پروتز آکریلی
  • ممکن است دوام کمتری نسبت به فلزی داشته باشد

۴. پروتز پارسیل با اتصالات دقیق (Precision Attachment Partial Denture)

در این نوع پروتز به جای قلاب‌های فلزی از اتصالات مخفی برای اتصال به دندان‌های طبیعی یا روکش‌شده استفاده می‌شود.

مزایا:

  • زیبایی و ظاهر کاملاً طبیعی
  • ثبات و استحکام بیشتر نسبت به مدل‌های قلاب‌دار

معایب:

  • هزینه بالاتر
  • نیاز به آماده‌سازی (تراش) دندان‌های پایه

مقایسه انواع پروتز پارسیل

نوع پروتز پارسیلجنس و ساختارمزایامعایبهزینه تقریبی
آکریلی (Acrylic)رزین آکریلیک، ساده و سبک- قیمت پایین‌تر - ساخت سریع - مناسب به‌عنوان پروتز موقت- ضخامت بیشتر - استحکام کمتر - احتمال شکستگیکم (اقتصادی‌ترین)
فلزی (Cast)اسکلت فلزی (کروم-کبالت) + پایه آکریلی- دوام بالا - طراحی ظریف‌تر - راحتی بیشتر در طولانی‌مدت- هزینه بیشتر - نیاز به زمان ساخت بیشتر - قلاب‌های فلزی ممکن است دیده شوندمتوسط تا بالا
انعطاف‌پذیر (Flexible)مواد ترموپلاستیک یا نایلونی- بسیار سبک و راحت - بدون قلاب فلزی و ظاهری طبیعی‌تر - مناسب برای افراد حساس به فلز- دشواری در تعمیر - دوام کمتر از فلزی - قیمت بالاتر از آکریلیمتوسط
با اتصالات دقیق (Precision Attachment)اتصالات مخفی متصل به دندان‌های پایه یا روکش‌شده- زیبایی و ظاهر طبیعی - ثبات و گیر بیشتر - بدون قلاب فلزی قابل‌مشاهده- هزینه بالا - نیاز به تراش دندان‌های پایهبالا

مزایای پروتز پارسیل

مزایای پروتز پارسیل

پروتز پارسیل به‌عنوان یکی از پرکاربردترین روش‌های جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته، مزایای زیادی برای بیماران به همراه دارد. این مزایا هم از نظر سلامت دهان و دندان اهمیت دارند و هم از نظر زیبایی و اعتمادبه‌نفس تأثیر چشمگیری می‌گذارند.

۱. بازگرداندن زیبایی لبخند: از دست دادن دندان‌ها باعث ایجاد فاصله در دهان و تغییر فرم لبخند می‌شود. پروتز پارسیل با پر کردن این فضاها، لبخندی طبیعی‌تر ایجاد کرده و ظاهر فرد را بهبود می‌بخشد.

۲. بهبود عملکرد جویدن: کمبود دندان می‌تواند جویدن غذا را سخت کند و حتی مشکلات گوارشی ایجاد کند. پروتز پارسیل با بازگرداندن دندان‌های از دست‌رفته، توانایی جویدن را افزایش می‌دهد و رژیم غذایی بیمار محدود نمی‌شود.

۳. بهبود تکلم: وجود فاصله در ناحیه دندان‌ها می‌تواند تلفظ برخی صداها و کلمات را دچار مشکل کند. با استفاده از پروتز پارسیل، وضوح و روانی گفتار بهبود پیدا می‌کند.

۴. جلوگیری از جابجایی دندان‌های مجاور: وقتی یک یا چند دندان از دست می‌رود، دندان‌های کناری به سمت فضای خالی حرکت می‌کنند. این مسئله باعث نامرتبی و حتی مشکلات بایت می‌شود. پروتز پارسیل با پر کردن فضای خالی، از این جابجایی جلوگیری می‌کند.

۵. گزینه‌ای اقتصادی در مقایسه با ایمپلنت: در حالی که ایمپلنت دندان یکی از بهترین روش‌هاست، اما هزینه بالاتری دارد و همیشه برای همه بیماران امکان‌پذیر نیست. پروتز پارسیل یک راه‌حل اقتصادی‌تر و در عین حال کاربردی برای بسیاری از افراد محسوب می‌شود.

۶. قابلیت تنظیم و ترمیم: یکی از ویژگی‌های مثبت پروتز پارسیل این است که در صورت تغییر شرایط دهان یا شکستن بخش‌هایی از آن، معمولاً می‌توان آن را تنظیم یا ترمیم کرد. این موضوع طول عمر و کارایی آن را افزایش می‌دهد.

۷. بدون نیاز به جراحی: برخلاف ایمپلنت که نیازمند جراحی فک است، پروتز پارسیل بدون جراحی و به‌صورت غیرتهاجمی ساخته و استفاده می‌شود. به همین دلیل برای بسیاری از بیماران با شرایط خاص پزشکی گزینه‌ای ایمن‌تر به شمار می‌آید.

معایب پروتز پارسیل

با وجود اینکه پروتز پارسیل یک روش مؤثر و مقرون‌به‌صرفه برای جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته است، اما مانند هر درمان دیگری محدودیت‌ها و معایبی هم دارد که باید قبل از انتخاب، در نظر گرفته شوند.

۱. نیاز به عادت کردن: در روزها و هفته‌های ابتدایی استفاده، ممکن است بیمار احساس فشار یا ناراحتی داشته باشد. حتی برخی افراد در ابتدا مشکلاتی در تکلم یا جویدن تجربه می‌کنند که به مرور با عادت کردن به پروتز برطرف می‌شود.

۲. احتمال تحریک و التهاب لثه: چون پروتز روی لثه قرار می‌گیرد، ممکن است در برخی بیماران باعث زخم، التهاب یا سوزش لثه شود. این مشکل معمولاً با تنظیم و اصلاح پروتز توسط دندانپزشک کاهش می‌یابد.

۳. استحکام و ثبات کمتر نسبت به ایمپلنت یا بریج: پروتز پارسیل متحرک است و همین موضوع باعث می‌شود ثبات و دوام آن در مقایسه با روش‌های ثابت مانند ایمپلنت یا بریج کمتر باشد. در برخی مواقع، تکان خوردن پروتز هنگام غذا خوردن یا صحبت کردن می‌تواند برای بیمار آزاردهنده باشد.

۴. نیاز به مراقبت و نظافت روزانه: برای جلوگیری از تجمع باکتری و ایجاد بوی نامطبوع دهان، پروتز پارسیل باید هر روز شسته و تمیز شود. این موضوع ممکن است برای بعضی افراد خسته‌کننده باشد.

۵. احتمال شکستگی یا تغییر شکل: به‌ویژه در مدل‌های آکریلی یا انعطاف‌پذیر، امکان شکستن یا تغییر شکل پروتز وجود دارد. البته معمولاً قابل ترمیم است، اما ممکن است نیاز به مراجعه مکرر به دندانپزشک داشته باشد.

۶. ظاهر کمتر طبیعی در برخی مدل‌ها: در پروتزهای فلزی، قلاب‌ها ممکن است هنگام لبخند یا صحبت کردن دیده شوند و از نظر زیبایی کمی آزاردهنده باشند. هرچند در مدل‌های انعطاف‌پذیر و اتصالات دقیق، این مشکل به حداقل می‌رسد.

۷. کاهش تدریجی فیت (Fit) در طول زمان: با تغییر شکل فک و لثه در طول سال‌ها، پروتز ممکن است شل شود و نیاز به تنظیم یا تعویض داشته باشد.

نتیجه‌گیری: معایب پروتز پارسیل به این معنا نیست که گزینه مناسبی برای بیماران نیست، بلکه نشان می‌دهد این روش بیشتر برای افرادی مناسب است که به دنبال یک راه‌حل اقتصادی، غیرجراحی و موقت یا میان‌مدت برای جایگزینی دندان هستند.

ساخت پروتز پارسیل

مراحل ساخت پروتز پارسیل

ساخت پروتز پارسیل یک فرایند دقیق و چندمرحله‌ای است که نیاز به همکاری نزدیک بین دندانپزشک و لابراتوار دندانسازی دارد. این مراحل به گونه‌ای طراحی شده‌اند که پروتز در نهایت کاملاً متناسب با دهان بیمار باشد و هم از نظر عملکرد و هم زیبایی بهترین نتیجه را ارائه دهد.

  1. معاینه اولیه و طرح درمان: در اولین جلسه، دندانپزشک وضعیت دندان‌ها، لثه‌ها و فک بیمار را بررسی می‌کند. در این مرحله تصمیم گرفته می‌شود که چه نوع پروتز پارسیلی (آکریلی، فلزی، انعطاف‌پذیر یا با اتصالات دقیق) مناسب شرایط بیمار است.
  2. قالب‌گیری از دهان: پس از انتخاب نوع پروتز، دندانپزشک با استفاده از مواد قالب‌گیری، یک قالب دقیق از فک بالا و پایین بیمار تهیه می‌کند. این قالب پایه اصلی طراحی پروتز در لابراتوار خواهد بود.
  3. طراحی و ساخت مدل آزمایشی: لابراتوار بر اساس قالب تهیه‌شده، یک مدل آزمایشی می‌سازد. این مدل به دندانپزشک و بیمار کمک می‌کند که شکل کلی پروتز و نحوه قرارگیری آن در دهان را بررسی کنند.
  4. امتحان فریم یا پروتز آزمایشی: قبل از ساخت پروتز نهایی، بیمار پروتز یا فریم آزمایشی را امتحان می‌کند. در این مرحله:
    ثبات و راحتی پروتز بررسی می‌شود.
    ارتفاع بایت (روی‌هم قرار گرفتن دندان‌ها) تست می‌شود.
    ظاهر و زیبایی دندان‌ها چک می‌شود.
  5. ساخت پروتز نهایی: بعد از اصلاحات لازم، لابراتوار پروتز نهایی را با جنس انتخاب‌شده (آکریل، فلز یا مواد انعطاف‌پذیر) می‌سازد. در این مرحله، دندان‌های مصنوعی با دقت روی پایه قرار می‌گیرند تا طبیعی‌ترین حالت ممکن ایجاد شود.
  6. تحویل پروتز و آموزش استفاده: پروتز نهایی در دهان بیمار قرار داده می‌شود و دندانپزشک نحوه گذاشتن و برداشتن آن، روش تمیز کردن و نکات مراقبتی را به بیمار آموزش می‌دهد.
  7. جلسات پیگیری و تنظیم: بعد از چند روز یا هفته، بیمار برای معاینه مجدد مراجعه می‌کند. اگر پروتز باعث ایجاد فشار یا زخم روی لثه شود، دندانپزشک آن را تنظیم می‌کند تا بهترین تطابق و راحتی به دست آید.

به طور خلاصه، مراحل ساخت پروتز پارسیل از معاینه اولیه تا تحویل نهایی بین ۳ تا ۵ جلسه طول می‌کشد. این فرایند تضمین می‌کند که پروتز هم از نظر عملکردی و هم از نظر زیبایی رضایت‌بخش باشد.

نگهداری و مراقبت از پروتز پارسیل

پروتز پارسیل مانند هر وسیله دندانی دیگر نیاز به مراقبت و نظافت منظم دارد تا هم طول عمر بیشتری داشته باشد و هم سلامت لثه‌ها و دندان‌های باقی‌مانده حفظ شود. رعایت نکات زیر به شما کمک می‌کند پروتز خود را در بهترین شرایط نگه دارید.

  • تمیز کردن روزانه پروتز
    بعد از هر وعده غذایی پروتز را خارج کرده و با آب بشویید.
    یک بار در روز با مسواک نرم مخصوص پروتز و محلول‌های تمیزکننده ملایم آن را مسواک بزنید.
    استفاده از خمیر دندان معمولی توصیه نمی‌شود، زیرا خاصیت سایندگی دارد و ممکن است به سطح پروتز آسیب بزند.
  • پرهیز از استفاده آب داغ
    هرگز پروتز را با آب جوش یا خیلی داغ نشویید، زیرا باعث تغییر شکل و از بین رفتن تناسب آن با لثه‌ها می‌شود.
  • نگهداری در محلول مخصوص هنگام خواب
    بهتر است شب‌ها پروتز را از دهان خارج کنید تا لثه‌ها استراحت کنند. هنگام خواب، آن را در ظرف حاوی محلول ضدعفونی‌کننده یا آب سرد تمیز قرار دهید تا خشک نشود.
  • مراقبت از لثه‌ها و دندان‌های باقی‌مانده
    هر روز دندان‌های طبیعی و لثه‌های خود را با مسواک نرم و نخ دندان تمیز کنید.
    استفاده از دهانشویه‌های ضدباکتری برای کاهش پلاک مفید است.
  • اجتناب از غذاهای بسیار سفت یا چسبنده
    مصرف خوراکی‌های سخت (مانند یخ یا مغزها) و مواد چسبنده (مانند آدامس) می‌تواند باعث آسیب به پروتز یا شل شدن آن شود.
  • مراجعه منظم به دندانپزشک
    حتی اگر پروتز بدون مشکل به نظر برسد، مراجعه دوره‌ای به دندانپزشک برای بررسی وضعیت لثه‌ها و اطمینان از سلامت پروتز ضروری است. در صورت شل شدن یا ایجاد زخم، باید پروتز توسط متخصص تنظیم شود.
  • پیشگیری از افتادن یا شکستن
    هنگام تمیز کردن پروتز، بهتر است آن را روی یک سطح نرم یا در ظرف آب نگه دارید تا در صورت افتادن آسیب نبیند.

رعایت این نکات نه‌تنها باعث افزایش طول عمر پروتز پارسیل می‌شود، بلکه از مشکلاتی مثل التهاب لثه، بوی بد دهان و پوسیدگی دندان‌های مجاور هم جلوگیری می‌کند.

مقایسه پروتز پارسیل با ایمپلنت و بریج

مقایسه پروتز پارسیل با ایمپلنت و بریج

وقتی صحبت از جایگزینی دندان‌های از دست‌رفته می‌شود، سه روش پرکاربرد بیشتر از بقیه مورد توجه قرار می‌گیرند: پروتز پارسیل، ایمپلنت دندان و بریج دندانی. هر یک از این روش‌ها ویژگی‌ها و محدودیت‌های خاص خود را دارند و انتخاب بین آن‌ها معمولاً به شرایط دهان، وضعیت سلامت عمومی و بودجه بیمار بستگی پیدا می‌کند.

پروتز پارسیل یک گزینه متحرک و اقتصادی است که به‌طور ویژه برای افرادی که چند دندان خود را از دست داده‌اند طراحی می‌شود. این پروتز بدون نیاز به جراحی در دهان قرار می‌گیرد و می‌تواند به کمک قلاب‌ها یا پایه‌های مخصوص روی دندان‌های باقی‌مانده ثابت شود. اگرچه هزینه آن نسبت به سایر روش‌ها پایین‌تر است، اما متحرک بودن آن گاهی باعث احساس ناپایداری یا کاهش راحتی در طولانی‌مدت می‌شود.

ایمپلنت دندانی در مقابل، یک روش ثابت و دائمی است که بیشترین شباهت را به دندان طبیعی دارد. در این روش پایه‌ای از جنس تیتانیوم در استخوان فک قرار می‌گیرد و پس از جوش خوردن با استخوان، تاج دندان روی آن نصب می‌شود. ایمپلنت علاوه بر زیبایی و عملکرد عالی، مانع تحلیل استخوان فک نیز می‌شود. البته هزینه بالاتر و نیاز به جراحی از محدودیت‌های آن به شمار می‌رود و همین مسئله ممکن است انتخاب آن را برای برخی بیماران دشوار کند.

بریج دندانی نیز راه‌حلی ثابت محسوب می‌شود که از طریق تراش دادن دندان‌های مجاور و استفاده از آن‌ها به‌عنوان پایه انجام می‌گیرد. این روش در مقایسه با پروتز پارسیل ظاهر طبیعی‌تری دارد و به دلیل ثابت بودن، راحتی بیشتری هنگام صحبت و غذا خوردن ایجاد می‌کند. با این حال یکی از نکات منفی بریج این است که دندان‌های سالم کناری باید تراشیده شوند و در طول زمان از تحلیل استخوان فک در ناحیه بی‌دندان جلوگیری نمی‌کند.

به طور خلاصه می‌توان گفت که پروتز پارسیل بیشتر برای بیمارانی مناسب است که به دنبال یک روش سریع و کم‌هزینه هستند، ایمپلنت بهترین انتخاب برای کسانی است که دوام، زیبایی و عملکرد طبیعی را در اولویت قرار می‌دهند، و بریج برای افرادی کاربرد دارد که نمی‌خواهند جراحی انجام دهند اما به دنبال یک راه‌حل ثابت و مقاوم هستند.

ویژگی‌هاپروتز پارسیلایمپلنت دندانبریج دندانی
نوعمتحرکثابت (جراحی در استخوان فک)ثابت (با تکیه بر دندان‌های مجاور)
هزینهپایین‌ترینبالاترینمتوسط
دوام۵ تا ۱۰ سالمادام‌العمر (با مراقبت مناسب)۱۰ تا ۱۵ سال
زیباییمتوسط (در برخی مدل‌ها قلاب دیده می‌شود)بسیار طبیعیطبیعی
راحتی در استفادهنیاز به عادت کردنمشابه دندان طبیعیراحت و ثابت
تأثیر بر دندان‌های مجاورنداردنداردنیاز به تراش دندان‌های سالم
جلوگیری از تحلیل استخوانخیربلهخیر
نیاز به جراحیخیربلهخیر

چه کسانی کاندیدای مناسبی برای پروتز پارسیل هستند؟

  • افرادی که چند دندان خود را از دست داده‌اند و هنوز تعدادی دندان سالم دارند.
  • بیمارانی که به دنبال راه‌حل کم‌هزینه و غیرجراحی برای جایگزینی دندان هستند.
  • افرادی که شرایط انجام ایمپلنت ندارند، مانند بیماران با محدودیت‌های پزشکی یا بودجه‌ای.
  • کسانی که به دنبال راه‌حلی موقت یا میان‌مدت برای بازگرداندن زیبایی لبخند و عملکرد جویدن هستند.
  • بیمارانی که می‌خواهند جلوگیری از جابجایی دندان‌های مجاور را داشته باشند بدون نیاز به تراشیدن آن‌ها.

پرسش‌های متداول (FAQ)

۱. آیا پروتز پارسیل درد دارد؟

در روزهای اولیه استفاده ممکن است کمی احساس فشار یا ناراحتی داشته باشید، اما این مسئله معمولاً با عادت کردن به پروتز و تنظیمات اولیه دندانپزشک برطرف می‌شود.

۲. عمر مفید پروتز پارسیل چقدر است؟

با مراقبت صحیح، پروتز پارسیل معمولاً بین ۵ تا ۱۰ سال دوام دارد. نوع پروتز و میزان مراقبت‌های بهداشتی می‌تواند این بازه را تحت تأثیر قرار دهد.

۳. آیا پروتز پارسیل قابل ترمیم است؟

بله، در صورت شکستگی، ترک یا شل شدن پروتز، دندانپزشک می‌تواند آن را ترمیم یا تنظیم کند تا دوباره به بهترین شکل عمل کند.

۴. هزینه پروتز پارسیل چقدر است؟

هزینه پروتز پارسیل بسته به نوع پروتز (آکریلی، فلزی یا انعطاف‌پذیر)، تعداد دندان‌ها و لابراتوار متفاوت است، اما معمولاً از ایمپلنت ارزان‌تر و از پروتز کامل گران‌تر است.

۵. آیا می‌توان پروتز پارسیل را هنگام خواب هم استفاده کرد؟

بهتر است شب‌ها پروتز خارج شود تا لثه‌ها استراحت کنند و سلامت دهان حفظ شود.

آیا این نوشته برایتان مفید بود؟

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

.