دندانپزشکی کودکان

دندانپزشکی کودکان

متخصص دندانپزشکی کودکان

تخصص دندانپزشک کودکان به درمان ها و مراقبت های پزشکی دهان و دندان کودکان، از دوران نوزادی تا دوران نوجوانی است. متخصص دندانپزشکی کودک تجربه‌ و دانش لازم برای مراقبت از دندان‌ها، لثه‌ها و دهان کودکان را آموزش دیده اند.

دندان‌های شیری طی ۶ ماه ابتدای زندگی رشد می‌کنند.در سن ۶ یا ۷ سالگی ریزش اولین دندان‌ها شروع می‌شود و با دندان‌های دائمی جایگزین می‌شوند. کودکان بدون رعایت کردن بهداشت دهان دچار پوسیدگی دندانی و بیمار‌های دهان و دندان شده که می‌تواند منجر به درد دائمی و سایر عوارض شود.

معاینه دهانی نوزادان

معاینه دهانی نوزادان

معاینه دهانی نوزادان که شامل ارزیابی خطر برای پوسیدگی دندانی در مادر و کودک است.

مراقبت دندانی

مراقبت دندانی پیشگیری‌کننده که شامل تمیز کردن و درمان با فلوراید و توصیه‌های رژیمی و تغذیه‌ای است.

ارزیابی و درمان

ارزیابی و درمان زودهنگام برای صاف کردن دندان‌ها و تصحیح مشکلات ارتودنسی.

مدیریت بیماری‌ها

مدیریت بیماری‌های لثه و مشکلاتی مانند زخم، فرنولوم کوتاه و بیماری‌های مخاطی و پریودنتال.

ویژگی های دندانپزشک کودک حرفه ای

ویژگی های دندانپزشک کودک حرفه ای

کودکان فقط بزرگسالانی با جثه کوچک نیستند. آن‌ها همیشه قادر به صبر و بردباری و همکاری کردن طی معاینات دندانی نیستند. دندانپزشک کودکان می‌دانند چگونه کودکان را به روش‌هایی که برای کودک راحت و قابل تحمل است معاینه و درمان کند. به علاوه متخصصان دندانپزشکی کودکان تجهیزات خاصی در مطبشان دارند که طبق سلیقه و ذهنیت کودکان چیده شده است.

یک متخصص دندانپزشک کودک گزینه های درمانی زیادی ارائه می‌دهد و تخصصی در مراقبت از دندان، لثه و دهان کودک دارد. وقتی متخصص کودکان پیشنهاد می‌دهد که کودک باید معاینه دندانی بشود، مطمئن باشید که او بهترین مراقبت ممکن را در این خصوص ارائه می‌دهد.

پیش‌بینی رفتار کودکان

دندانپزشکی که با کودکان سر و کار دارد باید به دقت مرحله رشد کودک، رفتار و خلق و خوی آن روز کودک را ارزیابی کند و واکنش کودک به درمان دندانپزشکی را پیش‌بینی کند.

پاسخ به نیازهای مراقبت بهداشتی دهان و دندان بسیار پیچیده است و با عوامل زیادی تعیین می‌شوند.

در کودکانی که قادر به برقرار کردن ارتباط با دندانپزشک هستند، شناسایی تأثیرات رفتاری مبهم‌تر و سخت‌تر است. عوامل دخیل شامل ترس، اضطراب عمومی یا موقعیتی، داشتن تجربه نامطلوب یا دردناک دندانپزشکی یا پزشکی، آماده نبودن برای برخورد با دندانپزشک و غیره است.

تعداد کمی از کودکان با رفتار غیرهمکارانه خود ترس از دندانپزشکی دارند و از طرفی ترس در تعدادی از کودکان هم سبب ایجاد مشکل طی اعمال دندانپزشکی می‌شود. ممکن است ترس به دلیل عدم داشتن کنترل یا ترس از درد باشد، به خصوص وقتی که کودک از مشکل دندان خود آگاه است و یا قبلا تجربه دندانی دردناک داشته است.

کنترل ترس از دندانپزشکی

کنترل ترس از دندانپزشکی

اگر سطح ترس آنقدر زیاد است و کودک نمی‌تواند خودش را کنترل کند، امکان دارد که رفتارهای مخرب بروز دهد و به خود آسیب بزند، به همین دلیل متخصص دندانپزشک کودک باید بتواند از ترس کودک پیشگیری و آن راکنترل کند.

تأثیر والدین بر دندانپزشکی کودکان

تأثیر والدین روی رفتار کودکان در مطب دندانپزشکی به روش‌های مختلفی قابل اجراست. نگرش مثبت به بهداشت دندان و دهان ترس از دندانپزشکی را از بین می‌برد. مراقبت‌های پیشگیری کننده زودهنگام سبب ابتلای کمتر به بیماری های دندانی می‌شود، نیازهای درمانی در این زمینه را کمتر کرده و سبب کاهش تجربه بد دهانی و دندانی می‌شود.

والدینی که تجارب دندانپزشکی منفی دارند، خودشان استرس و ترسی به کودکشان منتقل می‌کنند و همین سبب نگرش منفی کودک و پاسخ نامطلوب به مراقبت دندانی می‌شود. مشقات و نابرابری‌ های اقتصادی بلند مدت سبب مشکلاتی مانند افسردگی، اضطراب، خشونت، سو استفاده از مواد و حساس شدن در پدر و مادرها می‌شود.

تاثیر افسردگی والدین بر کودک

افسردگی والدین سبب کاهش اهمیت، مراقبت و حمایت از کودک شده و موجب قرار گرفتن کودک در معرض خطر مشکلات متعدد احساسی و رفتاری از جمله بی قراری هنگام مراجعه به دندانپزشک می‌شود.

.